Ontplannen

Ik zit nu meer dan een week in mijn Filipijnse resort en pas vandaag ging ik over op ontplannen. Niet ontspannen. Dat kan ik ook al een beetje. Nee, ontplannen. Je neemt je iets voor en dat doe je niet, maar wel iets anders dat je nog niet bedacht had. En dat dan de hele dag door. Dat is ontplannen. Thuis doe ik dat ook bijzonder vaak. Maar daar heet het lui, ongeorganiseerd en ontwijkend.

Ik begin de dag met schrijven. Ik frons uit over de zee met diepe gedachten, die ik zo meteen ga tikken in zo’n heerlijk obsessief creatief tempo. Wat ik echter doe is terug lopen naar mijn hutje en ui de koelkast alles voor een lekker ontbijtje tevoorschijn halen. En ik zet koffie. Niks schrijven. Ontbijten en een goed boek. Ontplannen dus. Thuis was ik tegen de muren opgekrabt van agressieve zelfhaat. Maar hier doe ik er nog een schep pindakaas boven op.

Dan besluit ik te zwemmen. Ik loop naar mijn zwembroek, maar ik eindig met mijn laptop op mijn veranda. Wat is er gebeurd? Ik zie net zo’n simpel vakantie-tafereeltje. Zo’n doodgewoon dingetje waar ieder ander langs kijkt, maar de Schrijver weet wel beter! Die wringt daar schoonheid uit en schrijft het op. Ik ga tikken. Lekker stukje, daar niet van.

Na een uurtje zie ik mijn hangmat. Tjonge, een luie ‘la-ma-waaien’ leesmiddag doemt voor mij op. Dat is wat er nu op het programma staat! Lekker!

Twee minuten later loop ik in de snikhete twaalf-uur zon onbeschermd naar een nabijgelegen bergdorp. Iedereen houdt zich koest maar ik bikkel zeven kilometer over een jungleweg, om verbrand, bezweet, maar zeer voldaan, de lokale suup in te duiken, alwaar het dienstdoende personeel medische assistentie aanbiedt. Ik weiger. Ik ben aan het ontplannen mensen! Daar horen onverantwoorde acties bij.

Terug in mijn hut neem ik me serieus voor om na een kleine mailcheck, weer te gaan schrijven op mijn onderhand donker geworden veranda, met slechts patatjes en een biertje. Maar ja… mail checken doe je in het aangrenzende resort en daar zijn wel heel veel leuke mensen met heel veel leuke verhalen en ach, ik neem nog een biertje. Elf uur ‘s avonds strompel ik mijn hut binnen. Volledig dronken en bevredigd. Ik neem me voor naar bed te gaan en.. doe dat ook. Je kunt niet aan de gang blijven. Met ontplannen.